Ответы
Ответ:
Тұсау кесу туралы шағын әңгіме.
Кішкене бала бесіктен белі шығып, еңбектеуден өткеннен соң, аяғын қаз – қаз баса бастайды. Бұл кішкентай бөбектің ең алғашқы талпынысы, өзі жасаған тіршілігі. Осындайда дана қазақ баланың келешегіне ақ жол тілеп,«балам тез жүріп кетсін» деген ниетпен «тұсаукесер» тойын жасайды.
Ер көңілді, жаны жомарт қазақ ұрпағының жолынан ешнәрсесін аямаған. Ұрпағы таршылық, тапшылық көрмесін, бай-бақытты молшылық ғұмыр кешсін, көңілі дарқан даладай, текті, жетелі, ел-жұртына сиымды, бауырмал, қадірлі, қайырымды көпшіл азамат болсын деген ата-ана алғашқы қадамын майлап, тұсауын кестіруді өз борышы санаған.
Сондай ниетпен ағайын – туыс, бауырды, құда – жекжат, дос – жаран, көрші – қолаңның барлығын шақырып, ұлан асыр той жасап, баланың тұсауын кеседі. Тұсауы кесілмеген бала сүріншек болады деп түсінген. Әдетте баланың тұсауын елге сыйлы азаматтар, аузы дуалы шешендер, бес саусағынан бал тамған ісмер шеберлер, жез таңдай әншілер, ерекше қасиетті адамдар кеседі.
Осы демалыс күні нағашы апамның кенжесі бір жасқа толып, тұсау кесу рәсімін өткізген болатын. Қуанышты бөлісуге ағайын – туыстың барлығы жиналып, кішкене балапанға арнаған сыйлықтарын әкеліп жатты. Бірінші үстел аяқталғанна кейін, тойхананың ортасына ақ жол төселді. Оның алдына бала таңдап алатын түрлі заттар қойылды. Тұсауды елге сыйлы үлкен атамыз кесіп, ақ батасын берді. Барлығымыз «тәй – тәй» әнін айттық. Кішкене бөбегіміз домбыра таңдап алды. Одан кейін тойымыз әрі қарай жалғасын тапты.