• Предмет: Қазақ тiлi
  • Автор: Crips007
  • Вопрос задан 1 год назад

Перевод на русский Бала кезімнен естіген, үйренген, білген сөздерімнің ішінен бір сөз көкейімнен еркше орын алды. Өйткені ол сөзді әжем де, анам да, әкем де мен үшін
тілдерімен емес, жүректерімен айтып отыратындай сезілетін. Кейде әжем сол сөзді маған арнап айтқанда, мейірлене кеудесіне қысып, маңдайыма ыстық лебін тигізе иіскейтін. Сондықтан ол сөз маған барлық сөздердің құдіретіндей сезілетін. Ол сөз әжемнің аузынан шыққан сайын масаттанып, наздана түсетінмін, еркелейтінмін. Ол сөз – «Айналайын!» деген сөз еді. Осы сөз әжемнің мейірімді кеудесінен шыққан сайын, мен іштей қайталаймын, есейе келе, өзімнен кішілерге мен де «Айналайын!» дейтін болдым.

Ответы

Ответ дал: arinab001
4
С детства я слышал, узнал, узнал то место көкейімнен еркше из одного слова. Потому что это слово бабушка, мама, папаи дляне языками, что жүректерімен отыратындай чувствовался. Иногда бабушка мне слово, а для тех, мейірлене груди, накинули маңдайыма горячей лебін иіскейтін не возможно. Поэтому все, что мне құдіретіндей слов чувствовался. Он масаттанып бабушки слово, что каждый раз, түсетінмін наздана, еркелейтінмін. Это слово – «Айналайын!». Кеудесінен, что каждый раз эти слова и добрые бабушки, и внутренне повторяю, повзрослев, всегда с себя и «Айналайын!». я

Crips007: Спасибо огромное !
Вас заинтересует