Ответы
Прыметы гутарковага стылю вызначаюцца ўмовамі яго ўжывання. Гутарковы стыль характарызуецца рухомасцю моўных сродкаў, у ім выкарыстоўваюцца і нелітаратурныя моўныя адзінкі: прастамоўная лексіка, дыялектызмы, прафесіяналізмы, жарганізмы. Гутарковы стыль індывідуалізавапы, гэта збліжае яго з публіцыстычным і стылем мастацкай літаратуры, выразна адрознівае ад нейтральных афіцыйна-дзелавога і навуковага.
Для кніжных стыляў характэрна маналагічная мова, для гутарковага—дыялагічная. У гутарковым стылі (яго вуснай разнавіднасці) вялікую ролю адыгрываюць жэсты, міміка, поза, інтанацыя. «У дыялогу,— пісаў Л. У. Шчэрба,— г. зн. пры кароткіх рэпліках, сітуацыя, жэст, выраз твару, інтанацыя — усё гэта так памагае ўзаемаразуменню, што словы і іх формы перастаюць адыгрываць істотную ролю ў гэтым працэсе... Таму ніякія адступленні ад нормы не страшныя ў гутарковай мове; іх ніхто не заўважае — ні той, хто гаворыць, ні той, хто слухае. У маналагічнай мове яны недапушчальныя» 3.