• Предмет: Қазақ тiлi
  • Автор: Aminchik11
  • Вопрос задан 1 год назад

1деңгей страница 139 6 класс

Приложения:

Ответы

Ответ дал: albina20054
0
Адам атызға бір туп гул отырғызды. Қунарлы жерге отырғызылған гул куннен-кунге тамырларын жайып, гулдене бастады. Ол мөп-мөлдір суды, куннін көзін, тап-таза ауаны жақсы көреді. Бір куні:
-Эй, сен көп асқақтама. Мен тірі турғанда, сен өмірге келгеніне өкінетін боласын,-деген шөкілдеген дыбыс шыққан жаққа Гул лезде қарайды. Қараса, ускынсыз, солып қалған гулді көреді. Оны халық "арам шөп" деп атап кеткен. Гул:
-Жабырқама, сабыр ет. "Жақсы сөз-жарым ырыс" деп халық бекер айтпаған.
Гулдін айтқаны рас болып шығады. Келесі куні бір бала келіп солып қалған шөпті суарып, арам шөптерін жулады. Содан кейін Шөп қулпырып шыға келеді.
Вас заинтересует