Ответы
"Сәлем-сөздің анасы" дейді дана қазақ халқы. Алланың әрбір күнін бір бірін алғаш көрген адамдар сәлем берісіп әрмен қарай әңгімесін жалғастырып кетеді. Сол алғашқы салемдесуден-ақ адамдар арасындағы болашақ ізгіліктің немесе жамандықтың ұрығы себіле бастайтынын аңғара бермейміз. Кездескен таныс және бейтаныс адамдардың жүзінен шуақ шашып, жайдары көңілмен күлімсірей сәлем беруі, қол алысып төс қағыстыруы немесе немқұрайлы, жүрдім-бардым бас изеп өте шығуы, тіптен кекірейе кегжиіп сәлеміңді менсінбей қабылдауы, сәлем алмауы бәрі-бәрі адамдар арасындағы сапырылысқан қызу қатынасқа өз әсерін тигізеді. Бірі тараптардың жүрегіне жылу, жүзіне нұр сыйласа, келесісі араларына сызат түсіріп бәлкім ат құйрығын кесістіріп, өшпенділікке дейін жеткізуі мүмкін.
Сәлем алу, сәлем беру туралы қасиетті Құран Кәрімде «Қашан сендерге сәлем берілсе, одан жақсырақ немесе соның өзін қайтарыңдар. Шексіз Алла әр нәрседен есеп алушы», - дейді ("Ниса" сүресі, 86 аят)
Қазақ - ежелден сәлемшіл халық. Алыстан келген ағайын-туыс түгілі алаштың қаймана қазағының да асты-үстіне түсіп амандық-саулық сұрасқанда әлемнің бар халқынан да асып түседі десе болғандай.<Ассаләмуалейкум!> яғни (сізге есен саулық,тыныштық тілеймін) оның қайтарымна <Уағалейкумассаләм> яғни (маған тілеген жақсылықты сізге де тілеймін) деген жауап алып сансыз сауаптарға ие болады.