Қазақшаға аудару
Необозримы наши леса, поля и другие охотничьи угодья. Множеству зверей и птиц служат они пристанищем. Но не так-то просто охотнику добыть трофей, а порой даже увидеть желанную дичь.
Крошечной иголкой в стогу сена представляется начинающему заячья лежка среди бескрайних полей или тот «пятачок» на лесных опушках и вырубках, где кормится выводок тетеревов. Не легче отыскивать и большинство других видов дичи. К тому же всем или почти всем охотничьим животным присущи величайшая осторожность, умение издали слышать, чуять или видеть приближающегося человека. Они стараются избежать нежеланных встреч, обращаясь в бегство, затаиваясь, уходя в норы, заросли или иные убежища.
Поэтому тот, кто считает, что достаточно приобрести ружье и отправиться за трофеями, будет напрасно бить ноги даже в самых богатых дичью местах. Успех приходит к охотнику только тогда, когда он хорошо изучит повадки дичи, узнает характерные места ее обитания, сумеет овладеть лучшими методами охоты. Да еще нужно применять их соответственно условиям местности, сезона и даже времени суток.
Завершающему выстрелу или поимке животного всегда предшествует длительный поиск, выслеживание, наблюдение, своеобразное состязание охотника с животным в опыте, выносливости и смекалке. Охотничья тропа дарит человеку множество впечатлений, волнующих встреч, радость подлинно трудовой победы. Чтобы ее добиться, нужно многое знать и уметь.
Размещение животных в угодьях
Чтобы добыть зверя или птицу, охотник прежде всего должен знать их «адрес», то есть местопребывание в бескрайних и разнообразных угодьях.
В зависимости от мест обитания охотничьих животных принято делить на группы: лесная дичь, горная, полевая, степная, водоплавающая и болотная. Это деление порой условно, так как есть виды, например волк, лисица и ряд других животных, которых можно встретить в самых различных угодьях. Но даже в пределах одной и той же категории угодий каждый из видов зверей и птиц придерживается определенных мест. Например, нырковые утки держатся на широких плесах открытой воды, в то время как речные или благородные (кряква, чирки) предпочитают заросшие мелководья, покрытые сплошным ковром зеленой растительности. Лесные обитатели избирают для своего обитания совершенно определенные участки леса.
Опытный охотник должен иметь навык к оценке угодий. Он подсознательно выделяет в них участки — зайчиные, беличьи, бекасиные и т. п. Мало того, в каждом отдельном случае — при выходе на охоту, во время учета дичи или при натаске собак — приходится учитывать сезонные, суточные или иные условия, от которых зависит нахождение животных в том или ином месте. Для жировки, отдыха, размножения — словом, для всех периодов жизнедеятельности животных существуют предпочитаемые места.
Размещение животных и численность их.в одних и тех же угодьях могут сильно изменяться по годам в зависимости от урожая кормов, водного режима, погодных условий. Так, белки в годы урожая еловых семян, желудей, кедровых или буковых орехов сосредоточиваются в участках леса, богатых этими кормами. То же происходит с боровой дичью в годы массовых урожаев ягод. В засушливые годы, когда на возвышенных участках бывает мало кормов и водопоев, животные концентрируются в низменных и пойменных угодьях. И, наоборот, в годы большой воды, при сильных паводках или избыточных осадках звери и птицы перемещаются на сухие возвышенные участки.
Участки угодий, характерные для постоянного или временного пребывания того или иного вида диких животных, принято называть стациями. Среди них различают: гнездовые, летние, осенние, зимние, токовые и другие стации.
Перемещения зверей и птиц по угодьям определяются рядом сезонных явлений и циклов в их жизни, инстинктами и повадками этих животных.
Өтініш аударып бере аласыздарма рахмет
Ответы
Ответ:
Біздің ормандарымыз, өрістеріміз және басқа аңшылық алқаптарымыз өте үлкен. Олар көптеген аңдар мен құстардың панасы ретінде қызмет етеді. Бірақ аңшыға трофей алу, кейде тіпті қалаған ойынын көру оңай емес. Шөптегі кішкентай ине жаңадан бастаушыға шексіз өрістердің арасында жатса немесе орман шеттері мен қара шөптер өсетін алқаптардағы «жамау» сияқты көрінсе. Ойын түрлерінің көпшілігін табу оңай емес. Сонымен қатар, ең үлкен сақтық аң аулау жануарларының барлығына немесе барлығына тән, жақындаған адамды алыстан есту, иіскеу немесе көру қабілеті. Олар қалаусыз кездесулерден, ұшудан, жасырынудан, шұңқырларға, қалың бұтақтарға немесе басқа баспанаға барудан аулақ болуға тырысады.Сондықтан, мылтық сатып алып, трофейлерге бару жеткілікті деп санайтын кез-келген адам ойынға бай жерлерде де аяқтарын теуіп кетеді. Ойын әдеттерін жақсы біліп, оған тән тіршілік ету ортасын біліп, аң аулаудың ең жақсы әдістерін игере білгенде ғана аңшыға сәттілік жетеді. Сонымен қатар, сіз оларды аймақ жағдайына, мезгіліне және тіпті күннің уақытына сәйкес қолдануыңыз керек.Жануарларды ақырғы ату немесе аулау әрдайым ұзақ іздеу, қадағалау, бақылау, аңшы мен жануар арасындағы тәжірибе, төзімділік пен тапқырлық арасындағы бәсекенің бір түрі болады. Аң аулау соқпағы адамға көптеген әсерлер, қызықты кездесулер, шынайы еңбек жеңісінің қуанышын сыйлайды. Оған жету үшін сіз көп нәрсені біліп, қолыңыздан келуіңіз керек. Алаңдарда жануарларды орналастыру.Аң немесе құс алу үшін аңшы ең алдымен олардың «мекен-жайын», яғни шексіз және алуан түрлі жерлерде орналасуын білуі керек.Аң аулайтын жануарлардың тіршілік ету ортасына байланысты: орман ойыны, тау, дала, дала, суда жүзетін құстар және сазды топтарға бөлу әдетке айналған. Бұл бөлу кейде ерікті болады, өйткені әртүрлі жерлерде кездесетін түрлер, мысалы, қасқыр, түлкі және басқа да жануарлар бар. Бірақ бір санаттағы жердің өзінде жануарлар мен құстардың әрқайсысы белгілі бір жерлерге жабысады. Мысалы, сүңгуір үйректер ашық суларда жүреді, ал өзен үйректері немесе асыл тұқымдылар (ақжелкен, шаян) жасыл өсімдіктің үздіксіз кілемімен жабылған өскен таяз суларды жақсы көреді. Орман тұрғындары өздері тұру үшін орманның толық белгілі аймақтарын таңдайды.Тәжірибелі аңшы жерді бағалау шеберлігіне ие болуы керек. Ол бейсаналық түрде олардағы аймақтарды - қояндар, тиіндер, мергендер және басқаларын анықтайды. Сонымен қатар, әрбір жеке жағдайда - аңға шыққанда, аңды тіркеуде немесе иттерді үйрету кезінде сіз маусымдық, күнделікті немесе басқа жағдайларды ескеруіңіз керек, осыдан немесе басқа жерден жануарларды табуға байланысты. Бордақылау, демалу, көбею үшін - бір сөзбен айтқанда, жануарлар тіршілігінің барлық кезеңдеріне қолайлы жерлер бар.Жануарлардың орналасуы және олардың саны сол жерлерде жемшөп өнімділігіне, су режиміне, ауа-райының жағдайына байланысты жылдан жылға әр түрлі болуы мүмкін. Мәселен, ақуыздар шырша тұқымдары, қарағай, қарағай немесе бук жаңғағы жиналған жылдары осы жемге бай орман алқаптарында шоғырланған. Жидектерді жаппай жинау жылдарында таулы жерлерде де осындай жағдай орын алады. Құрғақ жылдары, таулы жерлерде жем-шөптер мен суаратын жерлер аз болған кезде, жануарлар аласа және жайылмалы жерлерде шоғырланады. Және, керісінше, су көп болған жылдары қатты тасқын немесе қатты жауын-шашын болған кезде жануарлар мен құстар құрғақ биік жерлерге көшеді.Жабайы жануарлардың сол немесе басқа түрлерінің тұрақты немесе уақытша болуына тән жер учаскелерін әдетте станция деп атайды. Олардың арасында ерекшеленеді: ұялау, жазғы, күзгі, қысқы, ағымдағы және басқа станциялар. Алаңдардағы жануарлар мен құстардың қозғалысы олардың өміріндегі бірқатар маусымдық құбылыстар мен циклдармен, инстинкттерімен және әдеттерімен анықталады.