Ответы
Ответ:
На скорость выведения воды из организма влияет присутствие солей кальция и натрия, а также гормоны, которые регулируют особенности работы почек. Соли кальция препятствуют связыванию воды белками и ускоряют её выведение из организма, а соли натрия задерживают её, создают условия для увеличения количества связанной воды в коллоидных структурах. Некоторые гормоны (альдостерон, дезоксикортикостерон, вазопрессин и другие) уменьшают выведение воды через почки, а другие (например, тироксин, паратгормон, эстрогены, андрогены) характеризуются диуретическим действием.
Если у поголовья фермы есть свободный доступ к питьевой воде, то оно будет пить ровно столько, сколько нужно для поддержания нормального протекания всех физиологических процессов, в которых участвует вода.
Для ориентировочного расчёта потребности фермы в воде нужно учитывать, что на каждый килограмм живого веса взрослому животному нужно получать не менее 35–40 г воды в день, включая и ту, которая содержится в кормах. Молодняку воды нужно значительно больше: 100–150 г на килограмм живой массы. Разработаны чёткие, научно обоснованные зоогигиенические нормы потребления воды для каждого вида сельскохозяйственных животных.
Количество необходимой питьевой воды сильно зависит от вида животного, условий содержания, интенсивности эксплуатации и особенностей кормления. В траве пастбища содержится около 90% воды, в сене хорошего качества её около 12–14%, в сочных кормах, например, в кормовой свекле – 75%, в измельчённом зерне – до 15%.
Значение воды
Ответ:
Объяснение:Денеден судың кету жылдамдығына кальций мен натрий тұздарының, сондай-ақ бүйректің жұмысын реттейтін гормондардың болуы әсер етеді. Кальций тұздары судың ақуыздармен байланысуына жол бермейді және оның ағзадан шығарылуын тездетеді, ал натрий тұздары оны кешіктіреді, коллоидтық құрылымдардағы байланысқан судың мөлшерін көбейтуге жағдай жасайды. Кейбір гормондар (альдостерон, дезоксикортикостерон, вазопрессин және басқалары) бүйрек арқылы судың шығарылуын азайтады, ал басқалары (мысалы, тироксин, паратгормон, эстрогендер, андрогендер) диуретикалық әсерімен сипатталады.
Егер ферманың малында ауыз суға еркін қол жетімділік болса, онда ол су қатысатын барлық физиологиялық процестердің қалыпты ағымын сақтау үшін қажет мөлшерде ішеді.Қажетті ауыз судың мөлшері жануардың түріне, ұстау жағдайларына, пайдалану қарқындылығына және азықтандыру ерекшеліктеріне байланысты. Жайылым шөптерінде шамамен 90% су бар, сапасы жақсы шөпте шамамен 12-14%, шырынды жемде, мысалы, жемшөп қызылшасында – 75%, ұсақталған дәндерде – 15% дейін.
Ферманың суға деген қажеттілігін шамамен есептеу үшін ересек жануарға тірі салмақтың әр килограмы үшін күніне кемінде 35-40 г су, оның ішінде жемде бар су алу керек екенін ескеру қажет. Жас жануарларға көбірек су қажет: тірі салмақтың әр килограмына 100-150 г. Ауыл шаруашылығы жануарларының әрбір түрі үшін суды тұтынудың нақты, ғылыми негізделген зоогигиеналық нормалары әзірленді.