Ессе "Ми любимо комах"
Отдаю все свои баллы
Ответы
Ответ:
Кома (коматозды жағдай) ( гр. κῶμα — терең ұйқы) — ОЖЖ сананың прогрессирлеп өшуімен жүретін , сыртқы орта тітіркеністеріне жауап бермейтін, өмірлік маңызды ағзалардың, тыныс алу және жүрек қан тамыр жүйесінің бұзылыстарымен жүретін жедел басталатын ауыр патологиялық жағдай. Яғни ОЖЖ қызметінің нашарлауы (әрі қарай ми өлімі) тек сананың сөнуімен емес, сонымен қатар арефлексиямен және өмірлік маңызды ағзалардың реттелуінің бұзылыстарымен жүреді. Кома жеке ауру емес; ол ОЖЖ қызметінің бұзылысы немесе ми тінінің зақымдалуы (бас миының ауыр жарақаты) нәтижесінде дамиды. Комалық жағдайлар шығу тегіне және патогенезіне байланысты ажыратылады, соған байланысты терапевтикалық шаралар қолданылады. Этиологиясына байланысты жіктелген команың классификациясында 30-ға жуық түрі көрсетілген. Соның ішінде бір бөлігі жеке ауруларға емес бір топ аурулар мен синдромдарға жатады. Біріншілік церебралды кома Команың бұл түрінің негізінде бас миының біріншілік зақымдануына байланысты ОЖЖ қызметінің бұзылуы жатыр. Жарақаттық кома (лат. coma traumaticum) — бас сүйек ми жарақаты кезінде орын алады. Эпилептикалық кома (лат. coma epilepticum) — эпилепсиялық ұстамалар кезінде дамиды. Апоплектикалық кома (лат. coma apoplecticum) — ми қан айналымының жедел бұылыстарында дамиды. Менингеалды кома (лат. coma meningeale) — инфекциялық менингиттерде интоксикация нәтижесінде дамиды. Апоплектиформды кома (лат. coma apoplectiforme) — екіншілік ми қан айналымының бұзылыстарында дамиды (Мысалы, миокард инфаркты). Ісіктік кома — ми және оның қабықтарының ісіктерінде дамиды. 2,Кома (коматозное состояние) (гр. κμμα — глубокий сон) - острое патологическое состояние , сопровождающееся прогрессирующим затуханием сознания в ЦНС, не реагирующее на раздражения внешней среды, сопровождающееся расстройствами жизненно важных органов, дыхательной и сердечно-сосудистой систем. Т. е. ухудшение функции ЦНС (далее гибель мозга) происходит не только с потерей сознания, но и с арефлексией и нарушениями регуляции жизненно важных органов. Кома не является отдельным заболеванием; она развивается в результате нарушения функции ЦНС или повреждения мозговой ткани (тяжелая черепно-мозговая травма). Комические состояния различаются по происхождению и патогенезу, в связи с чем применяются терапевтические меры. В зависимости от этиологии в классификации классифицируемой комы указано около 30 видов. Из них часть относится к группе заболеваний и синдромов, а не к отдельным заболеваниям. Первичная церебральная кома в основе этого типа комы лежит нарушение функции ЦНС, связанное с первичным поражением головного мозга. Травматическая кома (лат. coma traumaticum) - происходит при черепно-мозговой травме. Эпилептическая кома (лат. coma epilepticum) - развивается при эпилептических припадках. Апоплектическая кома (лат. coma apoplecticum) - развивается при острых нарушениях мозгового кровообращения. Менингеальная кома (лат. coma meningeale) - развивается в результате интоксикации при инфекционных менингитах. Апоплектиформная кома (лат. coma apoplectiforme) - развивается при вторичных нарушениях мозгового кровообращения (например, инфаркт миокарда). Опухолевая кома-развивается при опухолях головного мозга и его оболочек.
Объяснение:
1 на казакском 2 на русском