пожалуйста сделаете пересказ на казахском, можете и кратка написать❤️СКАЗКА "САПОЖНИК"
В старину жил один бедный сапожник. У него было много детей. Сапожник работал от зари до зари, не разгибая спины, но его заработка хватало лишь на то, чтобы один раз покормить своих детей. Когда не было работы в ауле, сапожник брал на плечи свой ящичек с шилом и гвоздями и отправлялся в соседние аулы.
Шел однажды сапожник в дальний аул. Дорога была незнакомая, и сапожник заблудился.
Долго шел он, устал. Наконецна пути ему повстречался дом. Сапожник постучал в окно, но ему никто не ответил. Тогда он вошел. Дом оказался пуст.
– Что ж, переночую, а завтра со свежими силами снова в путь, – сказал сам себе сапожник и расположился на ночлег.
Среди ночи послышался сильный шум и грохот. Сапожник поднял голову и увидел: втискивается в дверь огромное чудовище. На лбу у него сверкает один-единственный глаз. Это был дяу-великан.
– Кто в моем доме? – заревел дяу страшным голосом.
– Я, сапожник.
– Что ты умеешь делать?
– Я шью сапоги, – ответил сапожник.
– А, это хорошо. Как раз у меня сапоги износились. Спи, а утром будешь работать.
Сказав так, великан лег у самого порога и сразу же захрапел.
Лежит сапожник, притворился спящим, а сам думает:
«Кончилась моя жизнь. Если я умру, то и дети мои умрут от голода».
Мало-помалу страх прошел, и сапожник стал думать, как спастись ему от великана. Долго думал он и наконец придумал убить дяу. Взял он в руки свой острый сапожный нож, подошел тихонько к спящему великану и со всего размаху воткнул его в глаз чудовища.
Великан дико взревел от страшной боли и, ослепленный, стал метаться по комнате, раскинув руки, чтобы поймать своего врага.
Сапожник незаметно проскользнул на улицу и был таков.
Когда настало утро, запечалился сапожник.
– Что же я буду делать без ящика, без него я как без рук – не смогу работать.
Горевал, горевал, да и вернулся в дом великана за своим ящиком. В доме была тишина. Вошел сапожник, видит:! растянулся среди комнаты великан и не дышит. Осмелел он, стал рассматривать при свете хозяйство дяу и нашел сундук, полный золота. Сапожник от радости забыл про свой ящик, поднял кое-как сундук с золотом на плечи и пошел домой.
С тех пор семья сапожника не знала бедности.
Ответы
Ответ:
етікші»
Ертеде бір кедей етікші болыпты. Оның көп балалары болды. Етікші таңнан кешке дейін белін түзетпей еңбек етті, бірақ тапқаны балаларын бір-ақ рет тамақтандыруға жетеді. Ауылда жұмыс болмаған кезде етікші иығына шеге таққан жәшігін алып, көрші ауылдарға жол тартады.
Бірде етікші алыстағы ауылға кетіп бара жатыр екен. Жол бейтаныс, етікші адасып қалды.
Ол шаршап ұзақ жүрді. Ақыры жолда бір үйге тап болды. Етікші терезені қақты, бірақ ешкім жауап бермеді. Сосын ішке кірді. Үй бос еді.Жарайды, мен түнеймін, ертең біз жаңа күшпен жолға қайтамыз», - деді етікші өз-өзіне және түнге қоныстанды.
Түн ортасында қатты дыбыс шығып, соқтығысты. Етікші басын көтеріп, есіктен сығалап кірген алып құбыжықты көрді. Маңдайында жалғыз көз жарқырайды. Бұл үлкен дәу еді.
-Менің үйімде кім бар? - дяу қорқынышты дауыспен айқайлады.
- Мен етікшімін.
- Сен не істей аласың?
«Мен етік тігемін», - деп жауап берді етікші.
- О, жақсы. Менің етігім тозған. Ұйықта, таңертең жұмыс істейсің.
Осыны айтып, алпауыт босағаның алдына жатып қалды да, лезде күрсініп жіберді.
Етікші ұйықтап жатыр деп өтірік айтады, өзі де ойлайды:
«Менің өмірім аяқталды. Мен өлсем, балаларым аштықтан өледі».
Бірте-бірте қорқыныш өтіп, етікші оны алыптан қалай құтқаруды ойлай бастады. Ол ұзақ ойланып, ақыры дяуды өлтіру идеясына келді. Өткір етік пышағын қолына алып, ұйықтап жатқан дәуге үнсіз басып барды да, құбыжықтың көзіне бар күшімен сұқты.
Алпауыт қатты ауырып айқайлады да, соқыр болып, жауын ұстау үшін қолдарын созып, бөлмені аралай бастады.
Етікші байқамай көшеге тайып, солай болды.
Таң атса етікші мұңайып қалды.
- Мен қорапсыз не істеймін, онсыз өзімді қолсыз сезінемін - мен жұмыс істей алмаймын.
Ол мұңайып, мұңайып, алпауыт үйіне қорабына оралды. Үйде тыныштық орнады. Бір етікші кіріп, көрді:! дәу бөлменің ортасына созылып, дем алмай жатыр. Ол күшейіп, дяудың үй-жайын жарыққа қарай бастады да, алтынға толы сандық тауып алды. Етікші қуанғаннан қорабын ұмытып, әйтеуір иығына алтын салған сандықты көтеріп, үйіне қайтты.
Содан бері етікшінің отбасы жоқшылықты білмей келеді