• Предмет: Қазақ тiлi
  • Автор: Frontik77
  • Вопрос задан 1 год назад

. Абай ауылына жеткенше асыкты. Анау - Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы, - деді бір үлкен әйел. - Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... - Телғара! - деді жас - - әйел. - Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі Зере сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі — Абай еді. Оның тiлеуiн тiлеп отыратын. Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған карай жүре берiп еді, шешесi: - Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! - деді. Абай әкесiне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол берiп амандасты. Әкесі: - - Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойындай болып білімің де естi ме? - деді. Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел- гiлi. Ол сабырмен: - Шукір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып кайттым, деді. Кунанбай: - - Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов).
(перевести) ​

Ответы

Ответ дал: nurbolkrut2000
2

Ответ:

Абай спешил, пока не дошел до села. Это - Абай, Абай , пойдем! «Я скажу своей сестре», — сказала пожилая женщина. - Ну, это Телгара... Дорогая, это... - Телгара! - сказала молодая женщина. - Услышав известие о приезде Абая, мама Улжан и бабушка Зере вышли на улицу. Любимым внуком Зере был Абай. Он молился за нее. Абай спешился. Среди многих он увидел, прежде всего, свою мать. Он шел к ней, а мать сказала: - Моя свеча, дитя мое, твой отец стоит за тобой... Привет! - сказал. Абай быстро повернулся к отцу. Он пожал ему руку и поздоровался с отцом. Отец: - - Сын мой, ты вырос и стал мужчиной! Вы знаете, какой у вас рост? - сказал. Абай известен отцовским характером, который не прощает застенчивости или безответности. Он спокойно сказал: - Спасибо, отец, я вернулся с разрешения и фатика Новрета. Кунанбай: - - Иди, теперь иди к своим матерям, привет, сынок! - сказал (М. Ауэзов).

Вас заинтересует