1. Мәтінді тыңда. Жазушы, ғалым Ақселеу Сейдімбектің ойын- ша, жаһандану жағдайында баска мемлекеттердiн кандай мәсе- лелерге назар аударып отырғанына көңіл бел. Ғалым пікірінде кездескен қайшылықтардын аскынуы, кундылыкты сақтау, ұлттық төлтумалық, этникалық тумастану, экоэтникалык ерекшелiкке бейімдеу тіркестерінің мағынасын түсіндір.
ОООООЧЕЕЕЕНЬ СРОЧНО
Ответы
Ответ:
жазушы ол кітап жазады біз оларды оқимыз жазамыз талдай міз ,олар 100аса кітаптар ды окиды, сосын олар оны өздері бір кітапты жазады, зажушы ол сенушілерінің әрекеті мен ойлауын, моралы мен сенімін белгілеуді және шектеуді көздейтін, табиғаттан тысқары, яғни тылсым, трансцендентті құдіретке, рухани нышан-түсініктерге нанатын және сиынатын, бақи, періште, шайтан секілді тылсым құбылыстарды шын деп есептейтін мистикалықц түсінік жүйесі, әлеуметтік-мәдени құбылыс болып, оның көбінесе тауап ететін қасиетті заты, не орыны, киелі кітабы, пайғамбары, діни наным жүйесі, сиыну ережелері мен культтары, саяси-мәдени ұйымдары болуы мүмкін.[1]Қадірлі, Алаш азаматтары, салихалы зиялы қауым, Сіздерге арнап сөз айтуға тура келді. «Ж.А.» газетінің бас редакторы Қайрат Матрековтың (17.03.2020. № 19) Жанат Ахмадидің «Тағы сол баяғы Қабдекең...» атты жалалы мақаласын жариялап тұрып «Егер жазушылардың тағы айтары болса, газет бетінен орын беруге дайынбыз» деп кеудесін ұрғылаған мәлімдеме мәнзелдес сөзінің түкке тұрғысыз бір нәрсе екені белгілі болды. Мен халық жазушысының атына айтылған барлық айыптаулардың тек бет тырнар, бәдік сапырар байбалам екенін дәлелдеген «Ол кім, бұл не?» атты мақаламды «Ж.А.» редакциясы почтасына 3-4 рет жіберсем де қабылдамай қойғанымен қоймай, қайдағы бір тіркеуде жоқ телефон нөмерлерін беріп, күні бүгінге дейін алдарқатып келді.
Ақыры бас редактор Қайратпен телефон арқылы сөйлескенімде ол былай деді: Сіздің мақалаңызды жариялай алмайтынымды газет ұжымына айтқанмын. Себебі – жазушы Қабдеш Жұмаділов Жанаттың 2017 жылы шыққан «Таразы тасы тартылсада» жарияланған «Қара сөздің жүк қалдырмас қара нары» деген өзі туралы мадақ-мақтауға толы мақаласының көшірмесін жіберіп: «өзінше өш алғысы келген болар, қолына іліккен қоқысын біз жаққа лақтыра беріпті... Осы екі мақаланы салыстырып оқуларыңызды сұраймын», - деп оқырмандарынан өтініпті.
Содан бері Жанат Ахмади қарсы уәж айтарға сөз таппаған болар, аузына құм құйылып үні өшіпті ғой. Дау сонымен бітті деп есептедік. Біз тағы екі жазушының дау-дамайына кірісе алмаймыз. Сондықтан сіздің мақалаңызды жариялаудың қажеті жоқ деп есептедік», деді.
Мен оған: «Сонда халық жазушысына жабылған әлденеше жалалы айыптаулардың нағыз арандату екенін әшкерелеп дәлелдеген мақаланы жариялау арқылы тарихи шындықты газет оқырмандарына жеткізу неге керек болмай қалды? – дей келе менің айтарым: