Как друзья познаются
Сговорились лиса, Бобр и Кабан пойти вместе в дальний поход: по лесам, по горам побродить, новые места посмотреть. Собрались они и пошли. Шли, шли, дошли до речки. Через речку мостик перекинут.
Втроём не пройдёшь, надо по одному перебираться.
Ступай ты первый!-сказал Бобру Кабан. -Ты старше, тебе почёт!
- Правильно. Пусть Бобр первый идёт! -
согласилась Лиса.
Бобр пошëл. Вдруг мостик под ним провалился, Бобр полетел в воду.
- Ах, беда! Беда! - завопила Лиса. - Кабан,
прыгай в воду, спасай Бобра. Пропадёт наш
Бобр! Скорей! Скорей!
Сама за ним прыгай! - прохрюкал
Кабан. - Я бы рад, да боюсь в холодной воде
простудиться.
Спасибо вам, я уж как-нибудь сам. Я ведь плаваю, - послышался из-под мостика голос Бобра.
Вылез Бобр на берег, откашлялся, отряхнулся.
- Вот и чудесно! - обрадовались Лиса и Кабан. Пошли дальше.
-Ну нет! - твёрдо сказал Бобр. - С вами про- падёшь!
ПЕРЕВЕДИТЕ ПО-КАЗАХСКИЙ ЯЗЫКЕ. ПОЖАЛУЙСТА ПОМОГИТЕ
Ответы
Ответ:
Достар қалай біледі
Түлкі, Құндыз және Қабан ұзақ сапарға бірге баруға сөз байласты: ормандарда, тауларда серуендеу, жаңа жерлерді көру. Олар жиналып, барды. Олар жүрді, жүрді, өзенге жетті. Көпір өзеннің үстіне лақтырылады.
Үшеуі өтпейді, бір-бірден өту керек.
Бірінші қадам!- деді Қабан Құндызға. - Сен үлкенсің, құрмет!
- Дұрыс. Бірінші Құндыз жүрсін! -
Түлкі келісті.
Бивер ПОШ Анил. Кенеттен оның астындағы көпір құлап, Құндыз суға ұшып кетті.
- Ах, қиындық! Қиындық! - Түлкі айқайлады. - Қабан,
суға секіріңіз, Құндызды сақтаңыз. Біздікі жоғалады
Құндыз! Жақында! Жақында!
Оның артынан секіріңіз! - прохрюкал
Қабан. - Мен қуанар едім, суық суда қорқамын
суық тию.
Сізге рахмет, Мен өзім. Мен жүземін, - деп көпірдің астынан Құндыздың дауысы естілді.
Құндыз жағаға шығып, жөтеліп, шайқалды.
- Міне керемет! - Түлкі мен қабан қуанды. Әрі қарай жүріңіз.
- Ал, жоқ! - деді Құндыз нық. - Сізбен бірге-сіз құлайсыз!
Ответ:
Түлкі, Құндыз және Қабан бірге ұзақ сапарға аттануға: ормандарды, тауларды аралауға, жаңа жерлерді көруге келісті. Олар орындарынан тұрып кетіп қалды. Жүрді, жүрді, өзенге жетті. Өзен арқылы көпір лақтырылды.
Үшеумен өте алмайсың, бір-бірден өту керек.
Сен бірінші бар!-деді Қабан Құндызға. -Сен үлкенсің, құрмет саған!
- Дұрыс. Алдымен Биверді жіберіңіз! -
Лиза келісті.
Бивер кетті. Кенет оның астындағы көпір істен шықты, Бивер суға ұшып кетті.
- Әй, қиындық! Ақаулық! Лиза айқайлады. - Қабан,
суға секір, Құндызды құтқар. Біздің
Құндыз! Асығыңыз! Асығыңыз!
Оның артынан секір! - деп күбірледі
Қабан. - Қуанар едім, бірақ суық судан қорқамын
суық тию.
Рахмет, мен әйтеуір жалғызбын. Мен жүзіп жатырмын, - көпір астынан Бивердің дауысы естілді.
Бивер жағаға шығып, тамағын тазартып, шаңын сүртті.
- Бұл керемет! – деп түлкі мен қабан қуанып қалды. Әрі қарай жүрейік.
-Жоқ! Бивер нық айтты. -Сен өзіңмен бірге құлайсың!