Ответы
Ответ:
Вобраз вясны ў паэзіі Я. Купалы — гэта сімвал вызвалення і адраджэння, сімвал веры. Паэт быў песняром маладой Беларусі, якая паступова зойме «свой пачэсны пасад між народамі».
У лёсавызначальны для Беларусі час паэт піша шэраг вершаў, у якіх выказвае сваю канцэпцыю жыцця, сваё бачанне будучыні народа і краіны. Гутарка ідзе пра вершы, напісаныя ў 1918 г.: «Спадчына», «Свайму народу», «Насход!», «Час!» іінш.
Сапраўднай спадчынай для чалавека, які адчувае сваю адказнасць за лёс Радзімы, можа быць толькі «старонка родная». Вось і сочыць лірычны герой, каб «гэты скарб не збрыў дзе проч»:
Нашу яго ў жывой душы,
Як вечны светач-полымя,
Што сярод цемры і глушы
Мне свеціць між вандоламі.
(«Спадчына»)
Асноўны пафас вершаў «Час!», «На сход!» у сцверджанні, што свой лёс можа вырашыць толькі беларускі народ. Паэт заклікаў:
Гэй, паўстань, народ!
За сябе сам пастаяці
I за Бацькаўшчыну-маці
Йдзі, народ, на сход!
(«Час!»)
Будучыня «Бацькаўшчыны-маці» бачылася паэту ў дзяржаўнай незалежнасці. Ён сцвярджаў у артыкуле «Незалежнасць»: «Толькі адна поўная дзяржаўная незалежнасць можа даць і праўдзівую свабоду, і багатае існаванне, і добрую славу нашаму народу». У паэме «Безназоўнае» ён стварае вобраз незалежнай Беларусі:
Беларусь на куце
Ў хаце сваёй села,—
Чарка мёду ў руцэ,
Пазірае смела.
Жыццё Я. Купалы і яго творчасць непарыўна звязаны з радзімай і народам. Невыпадкова, калі ў 1925 г. урачыста і ўсенародна адзначалася 20-годдзе літаратурнай працы паэта, яму было прысвоена — першаму ў гісторыі беларускай літаратуры — ганаровае званне народнага паэта Беларусь У вершы *...О так! Я — пралетар!..» Я. Купала пранікнёна выказаў свае патрыятычныя пачуцці:
Мне бацькаўшчынай цэлы свет.
Ад родных кіу я адвярнуўся...
Адно... не збыў яшчэ ўсіх бед:
Мне сняцца сны аб Беларусі!