Ответы
Ответ:
Сваёй ваеннай аповесцяй пад назвай “Жураўліны крык” Васіль Быкаў звярнуў увагу на тое, што не кожны чалавек здольны на геройства, але кожны павінен і можа адказваць за здзяйсняныя ўчынкі. Можа быць, менавіта свядомасць адказнасці кіруе ўчынкамі Фішэра: не падрыхтаваны да вайны, ён цаной уласнага жыцця папярэджвае таварышаў аб з’яўленні немцаў. Тое ж пачуцце прымушае Цімошкіна упарта ісці да сваіх, нягледзячы ні на што:»…роспач і гнеў сціскалі яго горла, калі ён успамінаў Скварышова, Шчарбака і многіх іншых слаўных хлопцаў, што, занесеныя снегам, навекі засталіся на шырокіх прасторах венгерскіх раўнін. Скрозь слёзы ён нічога не бачыў навокал, апроч далекага агню, які ціха бліскаў на нечай заўчаснай жалезнай магіле. Агонь і веў яго ў цемры ночы — ад смерці да жыцця, туды, да сваіх».
Менавіта жаданне у што бы то ні стала ўстанавіць справядлівасць прымушае героя верыць, змагацца і не стамляцца жыць. Бо толькі тады чалавек можа праявіць вялікую сілу духа, калі ставіць перад сабой высокія задачы, нават калі гэтым выракае сябе на сьмерць. У канчатковым выніку толькі ў барацьбе да чалавека прыходзяць поспех і перамога над сабой.Героі “Журауліна крыка”, пакутліва пераадольваюць кожны метр шляху, вырашыўшыся на самаахвярны ўчынак.
Думаецца, што тыя прыклады, аб якіх распавядае Быкаў, выяўляюць велізарны духоўны патэнцыял, які схаваны ў чалавеку. Не выпадкова фашысты пісалі аб фанатызме савецкіх людзей, унутраны свет якіх быў проста недаступны іх разумення.
Яшчэ раз хочацца падкрэсліць, што ў апісанні чалавека на вайне пісьменнік пазбягае аднабаковага малюнка: бо чалавек пастаянна змяняецца, праяўляе то адны, то іншыя якасці. Усе героі Быкаўскіх аповесцяў, вельмі розныя па характары, узросце, тэмпераменту, аб’яднаныя адным: пачуццем гонару, адчуваннем таго, што яны выконваюць свой воінскі абавязак, уменьнем браць на сябе адказнасць у цяжкіх жыццевых сітуацыях. Самы галоўны подзвіг гэтых людзей — гэта перамога над сабой, над сваей стомленасцю і болем, якая і есць самы галоўны залог духоўнай крэпасці чалавек
Паводзіны чалавека ў экстрэмальнай сітуацыі - гэта тэма, якая зацікаўляе людзей на працягу многіх стагоддзяў. У сваім творчасці беларускі пісьменнік Васіль Быкаў підняў гэтую тэму ў сваім творы "Спробы", дзе апісаў паводзіны людзей у вайне.
У творы "Спробы" Васіль Быкаў апісвае жыццё войскавага госпіталю падчас Вялікай Айчыннай вайны. У гэтым творы выдаюцца два галоўных персанажа - лекар і ранены ваяк, які ўжо не раз перажываў экстрэмальныя сітуацыі.
Аўтар паказвае, што экстрэмальныя сітуацыі можаць спыніць кожнага чалавека, але ў той жа час можаць падняць на высокую вершыню. У творы Васіль Быкаў апісвае, як ваяк падчас бітвы быў ранены і адправіўся ў госпіталь. Яго знаходзяць лекары і займаюцца яго лекаваннем. Першыя дні ў госпіталі былі вельмі цяжкімі для ваяка, ён быў у агульнай зале, дзе мусіў пераносіць бальных, якія паміралі. Аднак ваяк не здаўся, ён уздыхаў і надзеяўся на лепшае.
У творы Васіль Быкаў паказвае, што гэта толькі пачатак. Гэта толькі спроба. Ваяк павінен пераважыць шмат прыпятсцяў, каб выжыць у гэтай экстрэмальнай сітуацыі. Ён мусіў выстаць некалькі аперацый, але ён не здаўся. Ён быў захаплены сваёй мэтай - аднавіць сваё здароўе і павернуцца.