Темірхан Медетбектің Тәуелсізбін өлеңін бүгінгі күнгі тәуелсіздік жетістіктерімен сабақтастырып әдеби эссе жазып беріңдерші
Ответы
Ответ:
Ақын жастайынан өз жерінің, туған өлкесінің тарихымен, бай ауыз әдебиетімен сусындап өседі. Ерте жастан-ақ өз халқына ғана тән психологиялық қасиеттерді бойына сіңіріп, елінің тұрмыс-тіршілігімен етене таныс болады. Бала кезден естіген аңыз-ертегілер мен басқа да фольклорлық шығармалар арқылы туған тілінің өткір де, ұшқыр жақтарынан хабардар болады. «Отан, - дейді Асеев, - өз тіліне, тарихына деген махаббаттан бастау алады» [3.38].
Осы жолда оған бірден-бір көмекке келетін адамзаттың, мәдениеттің алдыңғы қатарлы озық жетістіктері, ең алдымен өз ұлтының мәдениеті. Әр жазушы өз ұлтының төл баласы. Оның шығармашылық қызметінің өн-бойында оның ұлтына деген сүйіспеншілігі жанданып, нығаюмен болады.
Бүгінгі лирикалық қаhарман «азатпын», «бостанмын» десе, оның жөні басқа. Темірхан Медетбек «Тәуелсізбін» атты көлемді өлеңінің былай деп шарықтатады.
Тәуелсізбін!
Тәуелсізбін мен бүгін.
Келді міне азаттығым,
Теңдігім.
Бостандықта бойлығым мен ендігім.
Шешіл енді, шемен болған шерлі үнім. [6.198.]
Тәуелсіздік кезеңінің лирикасы тарихты ұлт мүддесі тұрғысынан сөйлетеді. Бұрынғыдый жалтақтамайды, бір шоқып екі қарымайды. Кеңес тұсындағы ақындар «Жаңа заман, жаңа дүниеге жарамсыздарды бүгін әшкерелеу керек; ертеңге қалдырсаң кешігесің» дейтін. Бұл сол тұстағы ақындардың бәріне тән пікір болатын.
Тәуелсіздік әдебиетінің бір ерекшелігі – ел азаттығымен қоса сөз бостандығын да сыйлаған замана кезінде туып дамуы. Қазіргі қазақ поэзиясы кітаптарында егемендік қуанышы, нарық қайшылықтары, өткеннің өкініштері белең алса, бұл қоғамнан әдебиеті жырақ тұра алмайтынына және бір айдай айғақ. Бірақ бостандық тиген сөздің күнделік тірлікке білек сөз бермейтін өнері бары енді – інді байқалып жүр. Ақын Темірғали Көпбаевтің «Көзмоншақ» (1998) аттты жыр кітабын сөз өнерінің сұлу кешіндегі бөлекше көз тартар көлік бе деп қаласың.