Question

СРОЧНО!!!!!!!! Нужно написать отзыв на белорусском языке  на верш Рыгора Барадулина Бацьку. ПОЖАЛУЙСТА ПОМОГИТЕ!!! ЗАВТРА СДАВАТЬ НУЖНО!!! 

Не выйшаў ты і ў гэты раз


Мяне спаткаць, паднесці рэчы...


Ля весніц, толькі зноў твой вяз


Крануў галінкамі за плечы.


Ты мне не падасі рукі,


Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.


Ці бачыш, вырас сын які?


Скажы хоць слова для прывета.


А я... чакаў з усіх дарог


Цябе ў сорак чацвёртым... летам


Калоны ні адной не мог


Я прапусціць з ахапкам кветак.


Хацелася пачуць: "Сынок..."


Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"


Бацькоўскім быў мне кожны крок…


Усё ішлі, ішлі салдаты...


Каторы раз сыходзіў снег...


Дамоў вярнуліся суседзі.


Я кожнаму насустрач бег


І чуў кароткае: "Прыедзе..."


Калі ў крыўдзе мне сябры


Гразіліся бацькамі,


Тады хацелася наўзрыд


Заплакаць шчырымі слязамі.


Не плакаў я - усім на злосць.


Бо ў хаце быў адзін - мужчына.


Не йшоў ты...


Маці маладосць


Глыбей заворвалі маршчыны.


І зараз еду я здалёк,


Чакаю ўсё - зайду, а маці


Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?


Вось наша ўся сямейка ў хаце..."


Паверыць цяжка мне таму,


Што больш не прыйдзеш ты дадому.


А шапку я заўжды здыму


Перад магілай невядомай.

Answer 1

Час вайны - страшны час. Шмат дзяцей згубілі сваіх бацькоў. Верш Рыгора Барадуліна "Бацьку" - адзін з прыкладаў дзеянняў таго часу. Гелоўны герой - гэта не адзельны чалавек, а ліцо, якое адўхаўляе ўсіх дзяцей, застаўшыхся без бацькоў. Усе чакалі, спадзяваліся, што родны чалавек вернецца, абніме, скажа "Сынок", але шмат слёз было проліта, калі людзі чыталі страшныя словы: "Загінуў".

Але яшчэ горш было, калі людзі не ведалі, дзе пахаваны іх радныя. Таму аўтар гаварыць:

А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.

Такім чынам, вайна - страшная падзея, якая лішыла дзяцей не только дзяцінства, але і бацькоў.