Question

стихи на татарском габдулла тукая

Answer 1

И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы.Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән,Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең белән синең,Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам:Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, ходам! «Родной язык» («Туган тел»)Родной язык – святой язык,отца и матери язык,Как ты прекрасен!Целый мир в твоем богатствея постиг! Качая колыбель,тебя мне в песнеоткрывала мать,А сказки бабушки потомя научился понимать. Родной язык, родной язык,с тобою смело шел я вдаль,ты радость возвышал мою,ты просветлял мою печаль. Родной язык, с тобой вдвоемя в первый размолил творца:– О боже, мать мою прости,прости меня,прости отца. РОДНОЙ ЯЗЫКО, как хорош родной язык,отца и матери язык,Я в мире множество вещейчерез тебя навек постиг!Сперва на этом языке,качая зыбку, пела мать,А после – бабушка менястаралась сказкою унять.Родной язык, ты мне помогпонять и радость с малых лет,И боль души, когда в глазахтемнеет, меркнет ясный свет.Ты мне, родной язык,изречь молитву первую помог:«Прости меня, отца и мать,великодушен будь, мой бог!»  «Ана догасы» («Молитва матери»)Менә кич. Зур авыл өстендә чыкты нурлы ай калкып,Көмешләнгән бөтен өйләр, вә сахралар тора балкып.Авыл тын; иртәдән кичкә кадәр хезмәт итеп арганХалык йоклый – каты, тәмле вә рәхәт уйкуга талган.Урамда өрми этләр дә, авыл үлгән, тавыш-тын юк;Авыл кыръенда бер өйдә фәкать сүнми тора бер ут.Әнә шул өй эчендә ястүеннән соңра бер карчыкНамазлыкка утырган, бар җиһаннан күңлене арчып;Күтәргән кул догага, яд итә ул шунда үз угьлын:Ходаем, ди, бәхетле булсайде сөйгән, газиз угълым!Тамадыр мискинәмнең тамчы-тамчы күзләреннән яшь;Карагыз: шул догамы инде тәңре каршына бармас? «Молитва матери» (Перевод В.Ганиева)Ясный лик на небе кажетлучезарная луна.На соломенные крышильет сребристый свет она. Тихо-тихо. Спит деревня.Высоко витают сны.Мертвым сном забылись люди,от трудов утомлены. И собаки не желаютдаже вылезть за порог.Лишь в одной избушке светитосторожный огонек. Там старуха бьет поклоныза молитвою святой.К небу от земной юдолиунеслась она душой. Вот она, сложив ладони,их приблизила к лицу:«Осчастливь, господь, сыночка!»– молится она творцу. Слезы капают у старой,бледный лоб давно иссох.Ту молитву неужелине услышит вышний бог?