Question

Бүгін — сентябрьдің бірі. Парадтағы солдаттай жаңа формамды қатып киіп, мектепке кел
жатырмын. Қолымда — су жаңа портфель, мойнымда — желбіреген қызыл галстук. ...
Мектепке кірдім. Бірінші кластан бастап оқып келе жатқан осы мектеп маған туған
анамдай ыстық та бауырмал. Жаңадан сырланған мұнтаздай еден, терезе жадырап күліп
тұрған тәрізді. Мынау – біздің класс, әлі ешкім келе қоймаған түрі бар. «Орынды қай жерден
алсам екен?» деп, біраз ойланып тұрдым. Мұғалімнің қарсы алдына отырсам, қалай бола-
ды? Жоқ, одан да ең арты тиімді. Сабақ зеріктіріп жібергенде партаны ашып қойып, кітап
оқып отыруыңа немесе өлең жазуыңа болады. Бірақ əдетте артқы парталарға сабақты нашар
үлгеретін балалар әуес келеді. Өзіне сенімі күштілер қасқайып, алдында отырады. Немене?
Мен солардан кеммін бе? «Ең алға, мұғаліммен бетпе-бет отырайын» деген шешімге келдім..
Кешегі күні бойғы әрекеттен кейін тұяқ серіппей қатып ұйықтап қалыппын. Әжем
жұлқылап оятты.
Қожа, Қожатай! Әкем-ау, сен бүгін сабағыңа бармаушы ма едің?
Көзімді ашып алып, қабырға сағатқа қарасам, сегізге он бес-ақ минут қалған екен. Атып
түрегеліп, тез киіндім де беті-қолымды шайып жіберіп, бір кесе айранды тікемнен тік тұрған
күйде қотара салдым. Кеше титықтап келіп, сабақ қарауға мұршам болмап еді. Бүгінгі бола-
тын пәндерді сумкама асығыс салып алдым да мектепке жүгірдім.
Қоңырау соғылып кетіпті. Бірінші сабақ орыс тілі болатын. Анфиса Михайловна класқа
жаңа кіріп барады екен, тасырлатып жүгіріп келе жатқан мені көріп, тоқтай қалды...
Жалпы есім және Жалқы есімдер найти​

Answer 1

Жалкы: Қожа,Қожатай, Анфиса Михайловна
Жалпы есім сөздер жоқ