Ответы
Ответ:
Столькі цікавых кніг можна знайсці ў бібліятэцы, што часам нават і не ведаеш, што прачытаць зараз, а што потым. Я люблю хадзіць у бібліятэкі і знаходзіць там кнігу, якая мяне зацікавіць ужо тады, калі я яе заўважу здалёку на паліцы; але маю самую любімую кнігу я знайшла не ў бібліятэцы - мне яе прынесла мама.
Гэта была вялікая, з цёмна-сіняй вокладкай, кніга Веньяміна Каверына “Два капітаны”, кніга, пра якую я нічога не чула, як і не чула нічога пра самога аўтара. З першых жа старонак я захапілася гэтай кнігай і стала чытаць на адным дыханні. Адарваць мяне ад чытання было, мусіць, немагчыма.
Мусіць, усё так чытаюць свае каханыя кнігі. Гэта была першая вялікая кніга, якую я прачытала цалкам, не прапусціўшы ні старонкі, ні радкі. Змест кнігі мяне ўразіла. Гісторыя жыцця чалавека, які столькі ўсяго перажыў, перажыў Вялікую Айчынную Вайну, захаваў сваю любоў да адной адзінай дзяўчыны, раскрыў гісторыю экспедыцыі. Я лічу, што гэтая кніга вучыць шмат чаму: як перажыць боль, расчараванні, здраду і не губляць надзею на лепшае.
Кнігі - гэта крыніца ведаў, гэта наш сябар. А любімая кніга - гэта тое, што мы запомнім і ніколі больш не забудзем, калі толькі не знойдзем кнігу, якую пакахаем больш за тую, першую каханую кнігу, прачытаную яшчэ ў дзяцінстве. Каханай кнігай становіцца толькі тая, якую мы прачытваем ад скарынкі да скарынкі, тая, якую мы ведаем практычна на памяць. Для кагосьці чытанне кніг - сумны занятак, а для кагосьці - хобі. Але так ці інакш: кнігі чытаць трэба ўсім!